Na maandenlang hard trainen, 7u in de ochtend trainen en dan in de avond ook weer, onder toeziend oog van Saseong James, Sabum Randy en in de ochtenden met hulp van Boosabums Jeroen en Jonathan, was het eindelijk tijd voor onze selectieleden Boosabums Kayden, Ana, Fleur, Gideon en Myrthe om te gaan schitteren op de Europese Kampioenschappen in Porec, Kroatië.
Ondanks dat er nog veel onzeker was i.v.m. Covid en later ook de gebeurtenissen in Oekraïne kon het toernooi toch doorgaan. Alles was goed tot in de puntjes geregeld door het organiserende land en het toernooi was perfect geregeld door Saseong James ( lid AETF T&U comité) en zijn team van top scheidsrechters.
Het Nederlands Team, onder leiding van de TSC, bestaande uit Sabum Stephen Tapilatu, Sabum Randy en Boosabum Vincent Vrijsen, vertrokken met de deelnemers op dinsdagochtend 26 april. We verzamelden om 9.30 op Schiphol en we zouden vliegen om 11.20.
Helaas door de recente stakingen van de KLM liep dit enorm uit en moesten we in lange rijen wachten totdat we eindelijk door de douane konden. Door al deze opstoppingen vlogen we pas om 13u richting Zagreb. Hier moesten we overstappen naar een ander vliegtuig om daarmee door te vliegen naar Porec.
Vanuit Porec namen we de bus en kwamen tegen 17.30 eindelijk aan in het hotel.
Het hotel was netjes en nadat iedereen verdeeld was in de kamers konden we gaan eten.Het eten was erg goed geregeld. Er was elke dag een ruime keuze uit lekkernijen, van pasta’s tot vlees en vis gerechten.
Hierna was het nog even relaxen met z’n allen en daarna was het tijd om naar bed te gaan.
Woensdag 27 april, Koningsdag, tijd om te wegen.
We trokken allen een oranje T-shirt aan en gingen op weg naar de weging.
De sportzaal was op loopafstand van ons hotel wat enorm aangenaam was. We moesten om 11.03 wegen maar omdat alles zo goed was geregeld liep het zelfs in en konden we eerder wegen. Voor sommigen was het nog erg spannend of ze op gewicht waren maar gelukkig was iedereen mooi op gewicht.
Hierna kon een iedere zijn eigen dag inplannen en moest de TSC om 12u naar de coachmeeting toe die gehouden werd door Saseong James en zijn team.
In de meeting werden natuurlijk de laatste regels verteld en deze keer ook stil gestaan bij het hersenschudding beleid wat bij dit toernooi werd gebruikt ( ITF Concussion policy) Er was een specialist geregeld die alles scherp in de gaten zou houden en die de scheidsrechters en EHBO mensen goed instrueerde om zo hersenschade te voorkomen bij alle sporters.
Hierna werd er nog een minuut stilte gehouden voor de situatie en de slachtoffers in Oekraïne en was er een emotionele staande ovatie voor het team dat met hun Junioren uit Oekraïne zijn gekomen.
Later op de dag om 18u was de officiële opening van het toernooi met diverse traditionele optredens uit Kroatië. Na de opening konden we weer lekker eten in het restaurant, Hierna werd door de TSC de 1ste dag van het toernooi besproken met alle deelnemers en de clubcoaches.Daarna was het tijd om te slapen.
Donderdag 28 april, de eerste dag van het toernooi.
Vandaag werd er begonnen met de tuls voor zwel junioren als de senioren en de special technics voor de junioren.Van onze club moesten Boosabum Kayden, Myrthe en Fleur aantreden.
Kayden moest aantreden tegen Oostenrijk. Kayden liep zijn tuls erg sterk waarbij je een enorme vooruitgang zag na het laatste EK in Spanje. Helaas verloor hij de wedstrijd met 1-4.
Myrthe moest haar eerste ronde tegen gastland Kroatië en ze liep sterk. Ze won dan ook met 4-1 van haar tegenstandster.
In de volgende ronde trof ze Slowakije. Deze ronde liep ze iets minder strak dan haar vorige en verloor helaas nipt met 2-3.
Fleur mocht aantreden tegen Schotland. Fleur liep haar tuls mooi en won dan ook de eerste tul met 3-2. Bij de tweede tul sloeg de score helaas om in een 2-3 verlies, wat erg verassend was aangezien haar tegenstandster veel minder technisch goed liep. Helaas voor onze deelnemers dit keer geen prijs, maar wel een goeie ervaring rijker en we weten waar we aan moeten werken.
Daarna moesten de andere deelnemers van het Nederlands team tuls lopen en haalden we onze eerste zilveren medaille binnen door middel van een prachtige prestatie van Bo Rook.
Hierna haalden we ook nog een mooie bronzen medaille door een geweldige prestatie van Tessa Schoots!
Vrijdag 29 april, de tweede dag van het toernooi.
Het was nu tijd voor de sparringspartijen voor de junioren en het power breken van de senioren.
Ana mocht vandaag de spits afbijten door als eerste te knallen. En dat deed ze. Ze vocht in een poule van 12 sterke dames en vocht zich door naar de finale door haar tegenstandsters te verslaan met elke keer 4-0. In de finale trof ze Noorwegen en vocht een mooie partij. In de tweede ronde van de partij gaf ze het net even weg door haar stoten niet meer te gebruiken en won de Noorse. Maar wel een dik verdiende zilveren medaille voor Ana!
Vervolgens mochten Gideon, Myrthe en Fleur aan de bak. Dit was dus even schakelen voor Sabum Randy om van de één naar de ander te lopen. Dankzij de hulp van de andere TSC leden, Sabum Stephen en Boosabum Vincent was dit goed te doen.
Gideon vocht in een poule van 28 deelnemers en zijn eerste partij was tegen het sterke land Roemenië. Dit was een spannende match waarbij Gideon met 2-1 de wedstrijd won.
Daarna moest hij tegen Ierland, ook een sterk land in Taekwon-Do. Gideon vocht goed maar viel steeds en kreeg erg veel waarschuwingen. Deze waarschuwingen zorgden voor minpunten en verloor hij helaas de partij. Maar hij weet nu waar hij aan moet werken voor het volgende toernooi en geheid zal hij dan in de prijzen vallen.
Myrthe moest vechten in een poule van 17 dames. Nadat ze al brons had gehaald bij het vorige EK was nu natuurlijk het doel zilver of goud. En ze was gedreven hiervoor. Ze walste dan ook letterlijk over haar tegenstandsters heen om zich met sterke technieken door te vechten naar de finale.
In de finale trof ze Noorwegen. Dit was een heftige partij waarbij Myrthe op een gegeven moment een mooie stoot maakte waarbij haar tegenstandster op de grond viel en bleef zitten. De EHBO moest erbij komen en na een tijdje stond ze op en kon ze verder…maar Myrthe kreeg een minpunt, en minpunten zijn nogal zwaar in je partij. De partij ging verder en toen kwam er een botsing met stoten en kreeg Myrthe een tweede minpunt, wat Sabum Randy en Myrthe zelf ook al hadden verwacht door die actie. Nu was de afspraak alleen de benen te gebruiken en dat deed ze goed…..tot ze weer een stotenwisseling kreeg die blijkbaar iets te hard was en kreeg ze helaas haar derde minpunt wat resulteert in een diskwalificatie. Haar tegenstandster werd nummer 1 en Myrthe haalde zilver, maar met een gouden randje.
Nu mocht Fleur aan de bak in een poule van 20 vechtsters. Ze trof Ierland, een sterke vechtster, maar met het gameplan wat we hadden moest dit geen probleem zijn. Maar in de wedstrijd gebeurde er wat vreemds. Fleur vocht niet zoals we hadden getraind en probeerde allerlei technieken uit die we in de training niet echt doen. Soms kwam ze even goed door maar daarna kreeg ze ook weer punten tegen. Sabum Randy probeerde haar nog aan te sporen maar het mocht niet baten, helaas verloor ze de partij. Toch heeft ze weer een hoop ervaring kunnen opdoen en weet nu waar ze aan moet werken, om de volgende keer in de prijzen te komen.
En dan was het tijd voor de zwaargewichten. Kayden mocht aan de bak. En hoe. Kayden moest in de 1ste ronde meteen al tegen één van de sterkste vechters van Europa, die diverse wereld en Europese titels op zijn naam heeft. Maar dat maakte Kayden niet uit en in de eerste ronde vocht hij goed met zijn benen en wist zijn tegenstander even niet meer wat hij moest doen. In de rust werd besproken dat hij zijn zijwaartse trappen goed moest gaan inzetten anders zou de tegenstander erover heen lopen. En dat gebeurde helaas in de tweede ronde want hier nam de ervaring van zijn tegenstander het over en verloor Kayden de wedstrijd. Wel een hele mooie persoonlijke overwinning voor hem om zo te presteren tegen een topper en dat betekent dat hij in de toekomst zeker in de prijzen gaat vallen.
Hierna moesten de andere junioren van het Nederlands team en een senior voor het powerbreken, maar helaas werden er verder geen prijzen gehaald.
Zaterdag 30 april, 3e dag van het toernooi.
Tijd voor de senioren om aan de bak te gaan en van onze club, Myrthe met het Powerbreken voor de junioren dames.
Nadat we twee mooie zilveren medailles erbij wonnen door geweldige prestaties en spannende partijen van Sam Delrock en Cala Penagos Gonzalez mocht Myrthe planken breken. Bij het vorige EK haalde ze ook hier een bronzen medaille dus dat smaakte naar meer. En ze was gedreven. Bij de mes slag sloeg ze feilloos de plank door de helft. Daarna moest ze met de zijwaartse trap 2 planken breken. Dit deed ze zo hard dat ze door de machine ging en met haar arm tegen de machine aankwam wat verboden is. Deze werd dus helaas afgekeurd. Bij de dollyo chagi trapte ze wel keihard de plank door. Maar helaas kon ze nu niet meer doorgaan voor de prijzen.
Zondag 1 mei, de laatste dag van het toernooi.
Deze dag is vaak ook het spannendst, aangezien het dan de Team onderdelen zijn. Deze keer hadden we alleen een team Dames junioren voor het sparren en een team dames junioren voor het breken. Sabum Randy mocht beide teams coachen.
Om 9u werd er begonnen met het team sparren. Nederland moest aantreden tegen Italië.
Ons team bestond uit Ana, Myrthe, Fleur, Fenne Diefenbach en Jazzlynn van der Weide, waarbij Jazzlynn eigenlijk alleen tuls doet maar zeer dapper zich had opgegeven, zodat de meiden mee konden doen met het sparren. Dat is een heel mooi voorbeeld van onbedwingbare geest.
Ana werd als eerste ingezet om direct een voorsprong te pakken en dat deed ze door de partij te winnen. Fleur werd toen ingezet om de voorsprong uit te breiden maar helaas lukte dat haar niet en verloor. Fenne mocht toen sparren om minimaal gelijk te blijven en ze won de partij heel mooi.
We wisten dat Jazzlynn een kleine kans had om punten te scoren of te winnen dus werd Myrthe ingezet om te punten te pakken. En ze won haar partij. We konden nu alleen nog gelijk spelen of winnen. Jazzlynn deed haar uiterste best maar verloor helaas de partij. Nu was het verlenging en Sabum Randy wist dat Myrthe het makkelijkst met de spanning om kan gaan dus die werd ingezet. En ze won de partij.
Winst voor Nederland en op naar de volgende ronde waar het sterke land Roemenië ons stond op te wachten. Dit land staat bekend om goede vechters dus we moesten alle punten halen die we konden.
Fenne zat goed in haar vel en mocht dus als eerste en ze won haar partij heel goed. Ana mocht de winst doortrekken. Aangezien zij bekend is bij het Roemeense team, omdat ze daar ook heeft getraind, wist de Roemeense coach wist even niet meer wie hij moest inzetten tegen Ana, die al een zilveren plak natuurlijk had gehaald. Na lang wikken en wegen stuurde hij een slachtoffer en die werd dus ook verslagen door Ana. Hierna mocht Myrthe aan de bak. Dit was een pittige partij waarbij een gelijkspel kwam. Fleur moest nu haar punten zien te halen. Zodat we minimaal een gelijkspel eruit konden trekken, stel dat Jazzlynn zou verliezen. Fleur deed haar best maar helaas verloor ze haar partij. Als laatste mocht Jazzlynn het nog proberen en hoe dapper ze ook was, het gebrek aan ervaring in sparren gaf de doorslag tegen een ervaren Roemeense vechtster. Roemenië ging door en is uiteindelijk ook de Europese kampioen geworden. Dus een knappe prestatie van onze meiden van het Nederlands Team.
Een uur later mochten de meiden opgaan voor het Team Power Break.Ana, Fenne, Myrthe en Fleur mochten het opnemen tegen teams van 8 andere landen.
De eerste ronde ging vlekkeloos. Ana sloeg met gemak de plank door met haar meshand.
Myrthe trapte de twee planken met gemak door met de zijwaartse trap en Fleur trapte makkelijk de plank door met haar ronde trap.
Nu was het verlenging. Nederland was door met 6 andere landen. Er werd geloot welke techniek opnieuw moest en daar werd een extra plank bij gedaan. Het werd de zijwaartse trap en dus mocht Myrthe nog een keer. Helaas ging het hier fout. Ze stelde de hoogte van de plank te hoog in en bij de trap trapte ze dus te laag waardoor de planken niet braken.
Nederland lag eruit maar wel een knappe prestatie van dit damesteam die daar voor het eerst stonden bij dit onderdeel op een EK.
Uiteindelijk is Nederland naar huis gegaan met 5 zilveren medailles en 1 bronzen medaille.
Er had zeker meer in kunnen zitten maar dit bied zeker perspectief voor de toekomst met dit sterk groeiende team van de Nederlandse Selectie.
We zijn enorm trots op Boosabum Ana en Myrthe die zilver hebben gehaald en Vice Europees Kampioen 2022 zijn geworden.
Het volgende EK zal volgend jaar in Roemenië worden gehouden en dan wordt het voor onze 5 helden, Ana, Myrthe, Gideon, Kayden en Fleur op jacht naar het goud!
